Einde van de Ionische eilanden.

6-05-2023
Argostoli- Poros     45 km
Het weer: zalig! Lekker warm, vooral in de zon. In de schaduw voelt het wel fris . 20 graden.

Lieve allemaal,

Vanmorgen vertrekken we in een stralende zon. We gaan licht omhoog, en na een uurtje zitten we lekker aan de koffie. We bekijken de route nog eens goed, en zien dat we een stijging krijgen van 20%. Oef....
Gelukkig kan je ook op een andere manier omhoog, dan stijgt het 7%.  Dat lijkt ons echt beter, en dat gaan we dan ook doen. Duurt misschien iets langer maar naast je fiets lopen voelt echt niet goed. 
De route van vandaag is weer prachtig. We fietsen wat hoger in de heuvels, dus prachtige uitzichten, vooral nu met dat mooie weer! Dat is echt genieten!
We komen door een dorpje langs een schattig grieks kerkje, bij alle kerken hier hangt de griekse vlag en ook nog een gele.
Later fietsen we nog langs een soort van museum. Hier stoppen we, want die ziet er wel heel bijzonder uit. Er staan veel beelden en op de muur staan allemaal dakpannen, met daarop een afbeelding gemaakt van allerlei heiligen. Verder zien we achter het hek veel beelden ( Gerrit zijn favoriete dame met 1 arm was er ook) en we besloten een kijkje te nemen.
We liepen een rondje en ineens werden we geroepen door een man met een grote hoed. Hij verwelkomde ons, en nam ons mee naar achteren, naar zijn werkplaats. Hij was kunstenaar vertelde hij , in het huis van de apostelen....hij maakte al die beelden en afbeeldingen van de heiligen. Overal waar je maar keek, stond of hing wat.
De man straalde van oor tot oor, en op zijn manier ( klein beetje engels kon hij) vertelde hij over zijn vak. Hij was duidelijk trots op wat hij maakte.
Wij vonden het echt leuk, maar ja, op de fiets kun je niet zoveel meenemen he. Geen probleem, zei hij en nam ons weer mee naar een ander stukje van de tuin. Daar pakte hij een ronde steen met een soort rozet erop, schreef daar achterop in het grieks: huis van de apostelen en de datum van vandaag. Zo aardig, dat kun je gewoon niet weigeren!
We bedankten hem hartelijk, en ja, die steen moest mee in de fietstas. De mijne dus...en die is al zo zwaar.
Dit is nu de derde keer al dat we spontaan iets krijgen. We zijn iedere keer verrast.
En toch is dat meenemen straks bij de douane vast weer een probleem, maar dat zien we later wel weer.

We fietsen verder omhoog, we raken eraan gewend. Weer prachtige uitzichten! We rijden over een wat smallere asfaltweg, maar nog steeds goed te doen. Er is weinig verkeer. De dorpjes zijn klein waar we door heen fietsen. Steeds hoger gaan we, en op een gegeven moment komen we door de gorges van Paros. Een prachtig berggebied.
We bereiken Poros via de weg door de kloof met steile rotswanden van  75 m hoog.
Ons appartement heeft uitzicht op de haven, waar we morgen met de ferrie meegaan naar de Pelopenesos!

Liefs, Gerrit en Maureen